Pojęcie dźwigni finansowej: Obliczanie, korzyści i zagrożenia

W świecie finansów i inwestowania dźwignia finansowa działa jak miecz obosieczny, który może zarówno znacznie zwiększyć zyski, jak i spotęgować potencjalne straty. Dźwignia finansowa ma wiele zastosowań, od zakupu nieruchomości po aktywny handel na giełdzie. W tym artykule omówimy wszystkie niuanse dźwigni finansowej: jak działa, jakie są jej zalety i zagrożenia oraz dlaczego właściwe wykorzystanie tego narzędzia może być kluczem do sukcesu finansowego.

Czym jest dźwignia finansowa?

Dźwignia finansowa to wykorzystanie pożyczonych środków w celu zwiększenia potencjału inwestycyjnego podmiotu gospodarczego: firmy, instytucji finansowej lub osoby fizycznej. Mechanizm ten pozwala na zakup aktywów bazowych wartych więcej niż użytkownik posiada w aktywach pieniężnych. Choć pojęcie dźwigni finansowej może wydawać się abstrakcyjne, mechanizm ten jest znany każdemu. Na przykład jest on wykorzystywany w inwestycjach w wynajem: jeśli dana osoba inwestuje w wynajmowaną nieruchomość za pomocą kredytu, oczekuje, że otrzymany czynsz przekroczy koszt kredytu i wartość aktywów, aby osiągnąć zysk.

Z perspektywy rachunkowości dźwignia finansowa mierzy wpływ kapitału dostarczonego przez strony trzecie w stosunku do kapitału własnego spółki. W szczególności koncepcja ta pozwala finansistom spółki określić zakres, w jakim mogą zaakceptować wzrost zadłużenia. Dlatego też przed dokonaniem inwestycji firma oblicza efekt dźwigni finansowej, aby ocenić swoją rentowność. Jeśli dźwignia jest dodatnia, oznacza to, że inwestycja jest opłacalna. Jeśli jest ujemna, oznacza to stratę kapitału. Kwestia ta dotyczy wszystkich uczestników działalności gospodarczej: osób fizycznych chcących inwestować w nieruchomości lub finanse, banków i funduszy inwestycyjnych dokonujących inwestycji finansowych itp.

Limity dźwigni finansowej

Dźwignia finansowa pozwala na zwiększenie poziomu inwestycji i zysku z kapitału początkowego, ale mechanizm ten działa w obie strony. Jeśli rentowność ekonomiczna przewyższa koszt długu, dźwignia finansowa ma pozytywny i korzystny wpływ na rentowność finansową. W odwrotnym przypadku efekt dźwigni finansowej prowadzi do zwielokrotnienia strat. Im wyższa dźwignia finansowa, tym silniejszy "efekt bumerangu" lub "efekt młota kowalskiego".

Podobnie w sektorze bankowym, kwota udzielonych kredytów logicznie przekracza poziom kapitału własnego. Dlatego też sytuacja finansowa banków może ulec osłabieniu, jeśli kredyty nie zostaną spłacone. Było to uzasadnieniem wprowadzenia zasad ostrożnościowych, które ograniczają poziom kredytów w stosunku do kapitału własnego (współczynniki wypłacalności banków). Odroczone papiery wartościowe i złożone instrumenty pochodne można kupować na giełdzie. Pozwala to inwestorowi zainwestować więcej niż wynosi zaliczka. Należy zachować ostrożność, ponieważ istnieje realne ryzyko utraty kapitału.

Dźwignia finansowa ma jednak swoją granicę - jest nią wypłacalność podmiotu gospodarczego. W praktyce maksymalne zadłużenie szacuje się na podstawie prognozowanych przepływów pieniężnych: maksymalna pożyczona kwota to kwota, którą można spłacić z przepływów pieniężnych. Przepływy pieniężne będą dodatnie, jeśli potrzeby w zakresie kapitału obrotowego zostaną pokryte z kapitału obrotowego. Dlatego zaleca się korzystanie z pożyczek w ograniczonym zakresie, zwłaszcza jeśli działalność firmy ma charakter cykliczny. Przed zaciągnięciem długu ważne jest, aby ocenić konsekwencje zadłużenia, aby upewnić się, że dźwignia finansowa jest korzystna dla pożyczkobiorcy.

Jak obliczana jest dźwignia finansowa?

Istnieje kilka sposobów obliczania dźwigni finansowej. Jednym z najprostszych jest odniesienie zainwestowanej kwoty do kapitału własnego. Należy pamiętać, że kapitał własny odnosi się do zasobów finansowych spółki, z wyłączeniem pożyczonych funduszy. Składa się on z pierwotnego kapitału zakładowego, rezerw i zysków zatrzymanych. Dźwignia finansowa = kwota zainwestowana/kapitał własny. Innymi słowy, jeśli kupujesz akcje za 20 000 euro, ale posiadasz tylko 10 000 euro, dźwignia finansowa wyniesie 2 (20 000/10 000).

Inna metoda obliczania uwzględnia zadłużenie długoterminowe (E), kapitał własny (P), rentowność spółki (e) i stopę%ową (i). Wzór jest następujący: dźwignia finansowa = (e-i) x E/P. Z tego wzoru łatwo zrozumieć, że dźwignia finansowa zależy od różnicy między rentownością firmy a jej kosztami finansowania. Możemy również zmierzyć wpływ zadłużenia na zwrot z zainwestowanego kapitału. Jest to znane jako rentowność finansowa i ekonomiczna.

Rentowność finansową oblicza się w następujący sposób: rentowność finansowa = zysk operacyjny - podatek dochodowy - odsetki zapłacone od zadłużenia finansowego / kapitał własny. W rachunkowości anglosaskiej wskaźnik ten odpowiada "zwrotowi z kapitału własnego" lub "ROE".

Z drugiej strony, rentowność ekonomiczna odzwierciedla efektywność ekonomiczną firmy i jest obliczana w następujący sposób: Rentowność ekonomiczna = zysk operacyjny - podatek dochodowy / kapitał zaangażowany (lub aktywa ekonomiczne). Zaangażowany kapitał = kapitał własny + dług. Efekt dźwigni finansowej jest zatem obliczany przy użyciu następującego wzoru: Dźwignia finansowa = rentowność finansowa - rentowność ekonomiczna.

Przykłady ryzyka związanego z dźwignią finansową

Aby zilustrować ryzyko związane z dźwignią finansową w inwestycjach w nieruchomości, rozważmy zakup nieruchomości na wynajem finansowany z 20% zaliczki i 80% kredytu. Dźwignia finansowa będzie dodatnia, jeśli otrzymany czynsz przekroczy spłatę kredytu, a wartość nieruchomości wzrośnie. Jeśli nieruchomość zostanie sprzedana, właściciel osiągnie zysk. I odwrotnie, jeśli nieruchomość pozostanie pusta lub ceny na rynku nieruchomości spadną, efekt dźwigni będzie ujemny, a nawet może być dramatyczny, jak w przypadku kryzysu subprime w USA.

Ponadto ilustracja na przykładzie rynku akcji może rzucić światło na ryzyko związane z dźwignią finansową. W przykładzie, w którym efekt dźwigni wynosi 10, kapitał w wysokości 1 000 może zostać wykorzystany do zainwestowania w 10 000. Jeśli cena akcji spadnie o 10%, tj. straci 1 000, inwestor straci cały swój kapitał. Dlatego przed zaciągnięciem długu należy ocenić konsekwencje, aby upewnić się, że efekt dźwigni jest korzystny dla pożyczkobiorcy.

Podsumowanie

Ważne jest, aby pamiętać, że dźwignia finansowa nie jest magiczną różdżką do natychmiastowego wzbogacenia się, ale wymaga starannej analizy i ostrożnego podejścia. Przed zastosowaniem dźwigni finansowej inwestorzy powinni dokładnie ocenić swoje możliwości finansowe i przygotować się na potencjalne ryzyko. Pamiętaj, aby konsultować się z ekspertami finansowymi i korzystać wyłącznie ze sprawdzonych strategii, aby mieć pewność, że Twoje inwestycje są dobrze zarządzane. Właściwe wykorzystanie dźwigni finansowej może być potężnym narzędziem do osiągnięcia celów finansowych, jeśli jest używane mądrze i ostrożnie.